Ελιά

Σαν δέντρο για τον κήπο ή το μπαλκόνι σου, η ελιά θα τα καταφέρει σε ένα μεγάλο εύρος ηλιοφάνειας.

Θα τη δεις να μεγαλουργεί σε μια θέση με πλούσια ηλιοφάνεια, δίνοντάς σου το πιο ζωηρό και πλούσιο φύλλωμα της. Όμως, θα τα καταφέρει εξίσου καλά και σε μια σχετικά σκιερή θέση, με 2 - 3 ώρες ηλιοφάνειας τη μέρα.

Απόφυγε μόνο να την τοποθετήσεις σε ένα εντελώς σκιερό σημείο.

Το πότισμα της ελιάς εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το κατά πόσο μεγαλώνει σε γλάστρα ή στον κήπο.

Για ελιά σε γλάστρα, πότιζε περίπου 2 φορές την εβδομάδα την άνοιξη και το φθινόπωρο, 3 φορές την εβδομάδα το καλοκαίρι και 1 φορά την εβδομάδα τον χειμώνα.

Οι ελιές σε κήπο ή αυλή θα χρειαστούν πότισμα πολύ πιο σπάνια, 1 φορά την εβδομάδα το καλοκαίρι, κάθε 20 μέρες την άνοιξη και το φθινόπωρο, ενώ καθόλου τον χειμώνα.

Μάλλον δε θα περίμενες κάτι διαφορετικό από ένα δέντρο που μεγαλώνει κυριολεκτικά οπουδήποτε σε αυτήν τη χώρα!

Για την ελιά που ζει σε γλάστρα, το μόνο που χρειάζεται να εξασφαλίσεις είναι μια ευρύχωρη γλάστρα με την καλύτερη δυνατή αποστράγγιση. Διάλεξε λοιπόν μια γλάστρα με τουλάχιστον 40 εκατοστά διάμετρο, τοποθέτησε ένα στρώμα από χαλίκια στη βάση της και έπειτα μεταφύτευσε την ελιά σου μαζί με χώμα για φυτά εξωτερικού χώρου.

Για ελιές σε κήπο ή αυλή τα περισσότερα εδάφη θα είναι κατάλληλα, αρκεί να μην είναι πολύ υγρά.

Κατά τ’ άλλα, για να διατηρείς την ελιά σου στο επιθυμητό σχήμα, μπορείς να την κλαδεύεις γενναιόδωρα στις αρχές της άνοιξης, ενώ τυχόν τριμαρίσματα μπορούν να γίνονται καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς.

Τέλος, θα δεις το συγκεκριμένο δέντρο να χάνει τα φύλλα του αν το τοποθετήσεις σε σημείο εκτεθειμένο σε δυνατούς ανέμους, οπότε προτίμησε μια σχετικά προφυλαγμένη θέση!

Η ελιά δεν είναι απλά ένα από τα πιο αρχαία φυτά της Μεσογείου… είναι εδώ από πάντα! Καλά διάβασες. Σε αρχαιολογικές ανασκαφές στην Ιταλία έχουν ανακαλυφθεί απολιθωμένα φύλλα ελιάς που χρονολογούνται πριν από 20-40 εκατομμύρια χρόνια! Στην Σαντορίνη από την άλλη, υπάρχουν ευρήματα για ελιές ηλικίας άνω των 60.000 ετών, ενώ στην Κρήτη η διάσημη ελιά των Άνω Βουβών στα Χανιά χρονολογείται από 2 έως 4 χιλιάδες χρόνια πριν!

Μάλιστα η αξία του συγκεκριμένου δέντρου δεν άργησε να μας γίνει γνωστή και ακολούθησε η προσπάθεια για τη διάδοση της καλλιέργειας της από τη Μεσόγειο στον υπόλοιπο κόσμο. Συγκεκριμένα οι πρώτοι ευρωπαίοι άποικοι της Λατινικής Αμερικής μετέφεραν μαζί τους δέντρα ελιάς και έτσι ξεκίνησε η καλλιέργεια της στο Περού, την Αργεντινή και τη Χιλή. Άλλα μέρη του κόσμου δυσκολεύτηκαν πολύ περισσότερο στο να εγκλιματίσουν την ελιά, όπως η Ιαπωνία, όπου η πρώτη επιτυχημένη καλλιέργεια ελαιόδεντρου έγινε μόλις το 1908! Στην Ινδία πάλι δεν ήταν παρά το 2016 όταν κατάφεραν να καλλιεργήσουν συστηματικά το συγκεκριμένο δέντρο, στο βορειοδυτικό σημείο της χώρας.