Πριν από 30 χρόνια το να μπει κάποιος στη Νέδα και γενικότερα σε κάποιο ποτάμι ακουγόταν από άσκοπο και περίεργο μέχρι παράτολμο και επικίνδυνο, δεδομένου ότι κυριαρχούσαν και διάφορες δοξασίες για στοιχειά και νεράιδες που ζούσαν σε αυτά και δεν τους άρεσαν οι απρόσκλητοι επισκέπτες.
Ο Ντίνος Καράμπελας όμως, από το Κακαλέτρι του πρώην Δήμου Είρας και νυν Δήμου Οιχαλίας, ήταν τόσο ανήσυχος και περίεργος, που τόλμησε, παρακινώντας και παίρνοντας μαζί του και άλλους φίλους και όλοι μαζί έκαναν πριν από 30 χρόνια την πρώτη εξερεύνηση.
Τα επόμενα χρόνια στην παρέα εξερευνητών του Ντίνου Καράμπελα, του Λάμπρου Μαρωνίτη, του Βασίλη Μαστραγγελόπουλου και της υπόλοιπης παρέας μπήκαν και άλλοι φίλοι που αμέσως μαγεύτηκαν από τη Νέδα, όπως ο Διονύσης Αθανασόπουλος, από το Ψάρι, που συνεχίζει και σήμερα και θα συνεχίζει για χρόνια ακόμη, κάθε φορά με μεγαλύτερη αγάπη και πάθος, να αφήνεται στα νερά της νύμφης, τα οποία άρχισαν να ρέουν για να πλυθεί ο Δίας όταν ήταν μωρό, κρυμμένος στην περιοχή από τη Ρέα για να τον σώσει από τον Κρόνο. Και η ομάδα των ιπποτών της Νέδας συνεχίζει να ανανεώνεται, όπως με τον νεότερο Θύμιο Τζώρτζη, από το Σύρριζο.
Μπορεί να θεωρήσει κάποιος ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν κάνουν κάτι περισσότερο από αυτό που τους αρέσει. Δεν είναι όμως έτσι, ετούτοι οι υπέροχοι άνθρωποι, ως Όμιλος Φίλων της Νέδας, ως εκπρόσωποι της Ομοσπονδίας Χωριών Ορεινής Μεσσηνίας “Ο Επικούριος Απόλλων”, εκτός από το να απολαμβάνουν τη φύση της Νέδας, αγωνιούν και αγωνίζονται, τριάντα ολόκληρα χρόνια, για να προστατευτεί το ποτάμι. Πότε για να σταματήσουν να ρίχνονται μέσα στην κοίτη βράχοι και χώματα από τις διανοίξεις δρόμων στα από πάνω βουνά. Πότε για να καθαριστεί η κοίτη. Πότε για να σταματήσει η ρίψη σκουπιδιών στο ποτάμι από τα γεφύρια. Πότε για να προστατευτούν τα γεφύρια-αρχιτεκτονικά μνημεία της Νέδας. Πότε για να γίνουν μελέτες για την προστασία και ανάδειξη της Νέδας, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη των παραποτάμιων χωριών. Και τώρα για να αντιμετωπιστεί το τεράστιο πρόβλημα της ασθένειας των πλατανιών, που πεθαίνουν και σε αυτό το ποτάμι αλλά και για να αποτραπεί η λειτουργία στη Νέδα μικρών υδροηλεκτρικών σταθμών, γιατί το κόστος τους για το φυσικό περιβάλλον είναι δυσβάσταχτο σε σχέση με το όφελος της παραγωγής λίγων μεγαβάτ ηλεκτρικής ενέργειας.
Το αίτημα είναι να κηρυχθεί η Νέδα προστατευόμενο τοπίο και προστατευόμενος φυσικός σχηματισμός. Είναι ο μόνος τρόπος μέσω του οποίου οι Περιφέρειες Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας, καθώς και οι παραποτάμιοι Δήμοι της Μεσσηνίας και της Ηλείας μπορούν να κρατήσουν τη Νέδα αναλλοίωτη ώστε να ζήσουν τη μοναδική εμπειρία της και οι επόμενες γενιές.
Σε ό,τι αφορά το φετινό διήμερο πέρασμα της Νέδας, ό,τι και να γράψει κανείς δεν αρκεί να περιγράψει αυτό που έζησαν οι φυσιολάτρες. Μήπως ήρθε λοιπόν η ώρα να ζήσετε και εσείς αυτή την αξέχαστη εμπειρία, η οποία αλλάζει και τον τρόπο με τον αντιλαμβανόμαστε κάποια ζητήματα στη ζωή μας;
Σταύρος Μαρτίνος
