τ14. Χάιντεγκερ
9,99 €
με ΦΠΑ
Η φιλοσοφία του Μάρτιν Χάιντεγκερ (1889-1976) παρουσιάζει μια ιδιόμορφη αμφισημία που διατρέχει ολόκληρο το έργο του: αποτελεί την κορύφωση της φιλοσοφικής παράδοσης που ξεκινά από τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη και φτάνει μέχρι τον Χέγκελ και τον Νίτσε, και ταυτόχρονα απεργάζεται την καταστροφή της. Στο κυριότερο έργο του, Είναι και χρόνος (1927), το ερώτημα του όντος (η οντολογία) πραγματοποιεί την τελευταία του σκηνική και ρητορική εμφάνιση, ακριβώς όμως για να αποκαλυφθεί η αποτυχία του ως ερωτήματος: το νόημα του αποδεικνύεται ότι δεν επιδέχεται καμία θεωρητική εξήγηση και επομένως δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο πραγμάτευσης εφόσον προηγείται οποιασδήποτε θεματικής κατηγοριοποίησης. Στη φιλοσοφία, επομένως, ανήκει το διπλό καθήκον να αποδομήσει την ιστορία της οντολογίας και να στοχαστεί πάνω στο είναι με αποκλειστικό γνώμονα την εμφάνιση και την ερμηνεία του. Η φιλοσοφία μετατρέπεται έτσι σε φαινομενολογία και ερμηνευτική. Η υποδοχή του Χάιντεγκερ σήμερα είναι αδιαχώριστη από την αμφιλεγόμενη βιογραφία του, τη σύνδεσή του με τον ναζισμό και τη διαφωτιστική φιλοσοφική του περιπέτεια που εμπλέκει τα κυριότερα ρεύματα της σκέψης του 20ού αιώνα –τη φαινομενολογία, τον υπαρξισμό, τον μαρξισμό, την αποδόμηση– και τον αναδεικνύει σε σημαντική μορφή της εποχής του.
Πολιτική Ασφάλειας
Δεν πρόκειται ποτέ να κοινοποιήσουμε τα στοιχεία σας σε τρίτους.
Παράδοση Προϊόντων:
Τα προϊόντα που υπάρχουν παραδίδονται στον ταχυμεταφορέα την επόμενη εργάσιμη ημέρα της παραγγελίας
Πολιτική Επιστροφών.
Μπορείτε να επιστρέψετε τα προϊόντα που σας παραδόθηκαν εντός 5 ημερών.
Πληρωμές:
Μπορείτε να πληρώσετε με Πιστωτική/Χρεωστική κάρτα, Αντικαταβολή ή Τραπεζική Κατάθεση
Πελάτες που αγόρασαν αυτό το προϊόν, αγόρασαν επίσης:
Η φιλοσοφία του Μάρτιν Χάιντεγκερ (1889-1976) παρουσιάζει μια ιδιόμορφη αμφισημία που διατρέχει ολόκληρο το έργο του: αποτελεί την κορύφωση της φιλοσοφικής παράδοσης που ξεκινά από τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη και φτάνει μέχρι τον Χέγκελ και τον Νίτσε, και ταυτόχρονα απεργάζεται την καταστροφή της. Στο κυριότερο έργο του, Είναι και χρόνος (1927), το ερώτημα του όντος (η οντολογία) πραγματοποιεί την τελευταία του σκηνική και ρητορική εμφάνιση, ακριβώς όμως για να αποκαλυφθεί η αποτυχία του ως ερωτήματος: το νόημα του αποδεικνύεται ότι δεν επιδέχεται καμία θεωρητική εξήγηση και επομένως δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο πραγμάτευσης εφόσον προηγείται οποιασδήποτε θεματικής κατηγοριοποίησης. Στη φιλοσοφία, επομένως, ανήκει το διπλό καθήκον να αποδομήσει την ιστορία της οντολογίας και να στοχαστεί πάνω στο είναι με αποκλειστικό γνώμονα την εμφάνιση και την ερμηνεία του. Η φιλοσοφία μετατρέπεται έτσι σε φαινομενολογία και ερμηνευτική. Η υποδοχή του Χάιντεγκερ σήμερα είναι αδιαχώριστη από την αμφιλεγόμενη βιογραφία του, τη σύνδεσή του με τον ναζισμό και τη διαφωτιστική φιλοσοφική του περιπέτεια που εμπλέκει τα κυριότερα ρεύματα της σκέψης του 20ού αιώνα –τη φαινομενολογία, τον υπαρξισμό, τον μαρξισμό, την αποδόμηση– και τον αναδεικνύει σε σημαντική μορφή της εποχής του.