Πασχαλινές λαμπάδες από τη Δ΄ τάξη του σχολείου μας.pptx
Γνωρίζοντας τους λογοτέχνες μας
1. Μια εργασία του τμήματος Β1
στο πλαίσιο των πολιτιστικών
προγραμμάτων του Γυμνασίου
Περάματος , Ρεθύμνου
Κρήτης.
Σχολικό Έτος : 2013-2014
Υπεύθυνες καθηγήτριες
Καλλιόπη Κωσταριδάκη
Μαρία Σταυριδάκη
3. ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ο Διαμαντής Αξιώτης γεννήθηκε στην Καβάλα το
1942 όπου και ζει.
• Υπήρξε υπεύθυνος, επί σειρά ετών, των λογοτεχνικών
περιοδικών Σκάπτη και Υπόστεγο.
• Εξέδωσε τέσσερις ποιητικές συλλογές, δύο συλλογές
διηγημάτων, ανθολογίες ποίησης και πεζογραφίας και
τέσσερα μυθιστορήματα.
• Ποιήματα και πεζά του έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα
λογοτεχνικά περιοδικά, εφημερίδες και ανθολογίες.
• Κείμενό του (Η Άννα του Κλήδονα), συμπεριελήφθη από
το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων στη
διδακτέα ύλη των κειμένων Νεοελληνικής Λογοτεχνίας
στα αναγνωστικά της Β' Γυμνασίου.
• Συνεργάτης της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και μέλος της
Εταιρίας Συγγραφέων.
4. ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑΠοιητικές συλλογές:
• 1966 Ιχώρ, Καβάλα
• 1974 Ποσοστό ευθύνης, Καβάλα
• 1976 Διαμπερές, εκδ. Σκαπτή Ύλη,
Θεσσαλονίκη
• 1985 Ύπνος μεσημβρίας, εκδ. ΑΣΕ,
Θεσσαλονίκη
Θεατρικά Αναλόγια:
• 1990 Στον κήπο με τις πέτρες: Οι γυναίκες
που κατέβηκαν απ’ το πλοίο.
• Σύνδεσμος Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών
Καβάλας
• 2010 Βασιληάς της Ασίας.
• Αφιέρωμα στον Γιώργο Χειμωνά: Ο Άμλετ της
Καβάλας
• Φεστιβάλ Φιλίππων – Καβάλας
Πεζά :
• 1990 Το μισό των κενταύρων, διηγήματα,
εκδ. Παρατηρητής
• 1994 Ξόβεργα με μέλι, διηγήματα, εκδ. Τραμ /
2η εκδ. Νεφέλη, 1994.
• 1999 Το ελάχιστον της ζωής του,
μυθιστόρημα, εκδ. Κέδρος
• 2002 Πλωτές γυναίκες, μυθιστόρημα, εκδ.
Κέδρος
• [Υποψήφιο για το βραβείο Balkanika 2003]
• 2004 Μοιρασμένα χιλιόμετρα, μυθιστόρημα,
εκδ. Κέδρος
• 2010 λάθος λύκο, μυθιστόρημα, εκδ. Κέδρος
Διακρίσεις
• 1970 Ανθολογία, Εκδόσεις ΚΑΛΒΟΣ :
διηγήματα, Θερινές Διακοπές.
• 1972 Ποιητική Ανθολογία της νέας
ελληνικής λογοτεχνίας, εκδ. Άγκυρα.
• 1975 Α΄ Πανελλήνιοι Αντιδικτατορικοί
Ποιητικοί Αγώνες [ Α΄ Βραβείο ]
• 1985 Εκδόσεις ΟΜΒΡΟΣ – διήγημα, Το
πέρασμα της γοργόνας [ Α΄ Βραβείο]
• 1988 Δίπλωμα Τιμής και Χρυσό Μετάλλιο
από το Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης.
• 2000 Το Ελάχιστον της ζωής του,
υποψήφιο για το βραβείο
μυθιστορήματος του περιοδικού Διαβάζω,
1999.
• 2003 Πλωτές γυναίκες, υποψήφιο για το
βραβείο μυθιστορήματος του περιοδικού
Διαβάζω, 2002.
• 2003 Πλωτές γυναίκες, υποψήφιο για το
βραβείο Balkanika, 2003
Ανθολογίες:
• 1983 Καβαλιώτες ποιητές
• 1985 Καβαλιώτες πεζογράφοι
• 1987 Διηγήματα Φώτη Πρασίνη
• [Εκδόσεις Δημοτικής Βιβλιοθήκης
Καβάλας]
• 2003 ΚΑΒΑΛΑ, Μια πόλη στη λογοτεχνία,
εκδ. Μεταίχμιο
5. ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΕΡΓΑ
• 1970 Διήγημα ’70, ανθολογία, εκδ. Κάλβος, Αθήνα
• 1971 Ποιητική ανθολογία, εκδ. Άγκυρα, Αθήνα
• 1983 Ανθολογία, Καβαλιώτες Ποιητές, Δημοτική
Βιβλιοθήκη Καβάλας
• 1984 Ανθολογία, Καβαλιώτες Πεζογράφοι, Δημοτική
Βιβλιοθήκη Καβάλας
• 1985 Ποιητική ανθολογία, περ. Τομές, Αθήνα
• 1985 Ασφυξία ομβρίων, ανθολογία, εκδ. Όμβρος, Αθήνα
• 1987 Ανθολόγιον, Εκδ. περ. Γιατί
• 1988 Αφιέρωμα, περ. Παρατηρητής
• 1991 Θασιακά, τόμος 6ος
• 1996 Rotary International 3, USA.
• 1999 Αφιέρωμα, Εφ. Μακεδονία – περ. Πανσέληνος
• 2000 εφ. ΤΑ ΝΕΑ, αφιέρωμα, Εμείς και οι Άλλοι
• 2001 εφ. ΤΑ ΝΕΑ, αφιέρωμα, Δελτίο ταυτότητας
• 2001 Lettre International - Europas Kulturzeitung,
Deutsche
• 2002 Μια πόλη ένας συγγραφέας, ανθολογία, εκδ. Μίνωας,
Αθήνα
• 2003 Ιμερολόγια, εκδ. Μίνωας, ανθολογία, Αθήνα
• 2003 6 Διηγήματα, ανθολογία, εκδ. Μεταίχμιο, Αθήνα
• 2003 εφ. ΤΑ ΝΕΑ, αφιέρωμα, Δύσκολοι έρωτες
• 2003 Λόγου χάριν, ανθολογία, εκδ. Εγνατία οδός,
Θεσσαλονίκη
• 2004 εφ. Αγγελιοφόρος, αφιέρωμα, Πόλεις πάνω στην
Εγνατία
• 2004 Η αρχαία πατρίδα των ποιημάτων, ανθολογία, εκδ.
Μεταίχμιο, Αθήνα.
• 2004 Να μαθαίνω γράμματα…Το σχολείο στη νεοελληνική
λογοτεχνία,
• ανθολογία, εκδ. Μεταίχμιο, Αθήνα.
• 2005 Η μικρή φόρμα: Το ελληνικό διήγημα σήμερα,
ανθολογία, περ. Το Δέντρο, Αθήνα
• 2005 18 Στάσεις στην Εγνατία Οδό, ανθολογία, εφ.
Αγγελιοφόρος, Θεσσαλονίκη
• 2005 Πεζογραφήματα Γιώργου Χειμωνά, εκδ. Καστανιώτης
6. ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ
Περιοδικά :
• Αθήνα: Εκδοτικά Νέα, Ευφορίον, Η
Παρουσία μας, Λέξη, Νέα Εστία,
• Νέα Λογοτεχνία, Νέα Ποίηση,
Νέα Σύνορα, Ομπρέλα,
Πολιτιστική,
• Τομές, Το Δέντρο, Χρονικό.
• Αλεξανδρούπολη: Εξώπολις
• Δράμα: Το Λυχνάρι
• Ζάκυνθος: Περίπλους
• Θεσσαλονίκη: Εντευκτήριο, Μακεδονικό
Ημερολόγιο, Παρατηρητής,
– ΠΑ. ΠΟ. Κ
• Καβάλα: Θασιακά, ΠεριΩδικό, Σκαπτή
Ύλη, Υπόστεγο
• Κέρκυρα: Πόρφυρας
• Κοζάνη: Παρέμβαση
• Λάρισα: Γραφή
• Σέρρες: Γιατί
• Νέα Υόρκη: Ορφέας
• Παρίσι: Θεωρείο
Επιμέλειες εκδόσεων:
• Όλων των εκδόσεων της Δημοτικής
Βιβλιοθήκης Καβάλας
• περιόδου 1983 - 1988.
• Του περιοδικού Σκαπτή Ύλη, Β΄
περιόδου, και σειρά τευχών
• του περιοδικού Υπόστεγο Καβάλας .
Ανθολογίες:
• Άγκυρα, Ασφυξία Ομβρίων, Καβαλιώτες
Ποιητές,
• Καβαλιώτες Πεζογράφοι, Ομπρέλα,
Συνάντηση Κοζάνης, Τομές,
• Το Παγγαίο Όρος σε πεζό λόγο, Το
Δέντρο.
Ραδιόφωνο:
• Συνεργάτης της ΕΡΑ από το 1986 έως το
1995
Εφημερίδες:
• Εξόρμηση, Καθημερινή, Τα Νέα, Νουμάς,
Δον Κιχώτης [Αθήνα]
• Εχέδωρος, Θεσσαλονίκη, Μακεδονία
[Θεσσαλονίκη]
• Έβδομη, Ελευθερία, Ημερολόγιο,
Καβάλα, Νέα Εγνατία, Ξυράφι,
• Πρωινή, Ταχυδρόμος, Χρονόμετρο,
Καβάλα [Καβάλα]
8. ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΤΟΥ
ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ http://axiotisd.gr/
ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΥΤΗ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ
ΤΟΥ Β1:
• ΑΝΔΡΕΔΑΚΗ ΜΙΧΑΗΛΙΑ
• ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ ΚΩΣΤΗΣ
• ΜΑΘΙΟΥΔΑΚΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ
10. ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ
• Ο Μιχάλης Γκανάς γεννήθηκε στον Τσαμαντά Θεσπρωτίας το
1944. Από το 1962 ζει και εργάζεται στην Αθήνα, όπου ήρθε
για να σπουδάσει νομικά. Βιβλιοπώλης για μια δεκαπενταετία,
συνεργάστηκε αργότερα με την κρατική τηλεόραση ως επιμελητής
λογοτεχνικών εκπομπών και σεναριογράφος. Από το 1989 είναι
κειμενογράφος σε διαφημιστική εταιρεία. Ποιήματά του έχουν
μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες, ενώ στίχοι του έχουν
μελοποιηθεί από γνωστούς Έλληνες και ξένους συνθέτες: Μ.
Θεοδωράκης, Ν. Μαμαγκάκης, Ν. Ξυδάκης, Δ.
Παπαδημητρίου, Ν. Κυπουργός, G. Bregovic, A. Dinkjian κ.ά.
Μετέφρασε τις "Νεφέλες" του Αριστοφάνη για το Θέατρο
Τέχνης - Κάρολος Κουν και τους "Επτά επί Θήβας" του
Αισχύλου για το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Πατρών. Το 1994 τιμήθηκε με το
Κρατικό Βραβείο Ποίησης για το βιβλίο του "Παραλογή". Τον
Δεκέμβριο του 2011 τιμήθηκε με το Βραβείο Ποίησης του
Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο
του έργου του.
•
19. …
Η ΑΣΦΑΛΤΟΣ ΠΟΥ ΤΡΕΧΕΙ (MINOS - ΕΜΙ 2001)
Μουσική: Μ. Χριστοδουλίδης, Στ. Σέμσης
Τραγούδι: Γ. Νταλάρας, Π. Κατσιμίχας
20 ΧΡΟΝΙΑ LIVE (ΛΥΧΝΟΣ 2001)
Μουσική: Χ. Κατσιμίχας (Μελοποίηση του ποιήματος «Γυάλινα Γιάννενα»)
Τραγούδι: Χ. Κατσιμίχας
ΕΡΩΤΑ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ Ν’ ΑΓΑΠΑΣ (SONY 2004)
Μουσική: Ευ. Ρεμπούτσικα
Τραγούδι: Ν. Θεοδωρίδου
ΕΝΑ ΚΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΑ (ΜΒΙ 2005)
Μουσική: Δ. Παπαδημητρίου
Τραγούδι: Γ. Ανδρεάτος
20. ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΤΟ ΜΕΛΩΠΟΙΗΜΕΝΟ ΠΟΙΗΜΑ
ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΣΑΜΕ :
ΣΤΑ ΚΑΜΕΝΑ
http://www.youtube.com/watch?v=-
V2EcWTB9wE
21. ΑΣ ΤΟΝ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΑΓΓΕΛΕΙ !!!
http://www.youtube.com/watch?v=Xcgqpgy
z1yk
22. ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ
http://www.giannena-
e.gr/Grammata%20kai%20tehnes/poiitikos
%20logos/Gkanas_Mihalis_Poiimata_Katalo
gos.aspx
ΓΙΑΝΝΕΝΑ : Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΕΥΕΡΓΕΤΩΝ
25. •Η Μαρία Ιορδανίδου γεννήθηκε
στην Κωνσταντινούπολη το 1897. Ήταν κόρη του
Νικολάου Κριεζή και της Ευφροσύνης Μάγκου.
Από το 1901 ως το 1909 έζησε με τους γονείς της
στην Αθήνα,
μετά το χωρισμό τους όμως επέστρεψε
στην Πόλη και γράφτηκε στο εκεί αμερικανικό
κολέγιο.
Το 1914 πήγε για διακοπές σε συγγενείς της
στη Ρωσία, όπου και εγκλωβίστηκε για πέντε
χρόνια από το ξέσπασμα του πρώτου παγκοσμίου
πολέμου και τις ταραχές της ρωσικής
επανάστασης. Κατάφερε να επιβιώσει μόνη
παραδίδοντας μαθήματα αγγλικών, ενώ
παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα σε ρωσικό
γυμνάσιο. Το 1919 γύρισε
στην Κωνσταντινούπολη και λίγο αργότερα πήγε
στην Αλεξάνδρεια, όπου παντρεύτηκε τον Ιορδάνη
Ιορδανίδη. Το 1923 επέστρεψαν μαζί
στην Αθήνα και το 1931 χώρισαν, αφού στο μεταξύ
είχαν αποκτήσει δυο παιδιά.
26. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής
κατοχής καταστράφηκε το σπίτι
της και η ίδια διώχτηκε και
κλείστηκε σε
διάφορα στρατόπεδα.
Το χιούμορ που συναντάει ο αναγνώστης στα έργα της τη
χαρακτήριζαν και στη ζωή της, ακόμα και στα δύσκολα χρόνια. Η
κόρη της σχετικά θυμάται :
«Γέλια που κάναμε όταν σέρναμε τα υπάρχοντά μας στην Ηρώδου
Αττικού, τυλιγμένα όπως όπως σε μια κουβέρτα. Γέλια που κάναμε!!!».
Ήταν το '44 και το σπίτι τους στο Μετς μόλις είχε βομβαρδιστεί. Τέλος
κάνει εντύπωση η αισιοδοξία και η νεανική διάθεση που διαπνέει τα
έργα της, αν και αυτά γράφτηκαν όλα σε μεγάλη ηλικία.
Πηγές: Βικιπαίδεια, Εθνικό Κέντρο
Βιβλίου
27. Έγινε γνωστή στο λογοτεχνικό χώρο με το έργο «Λωξάντρα» , που
έγραψε σε ηλικία 65 χρονών το 1962,επειδή ―έλεγε― δεν ήθελε αυτά τα
λίγα πράγματα που ήξερε να τα πάρει μαζί της.
H «Λωξάντρα» είναι η ιστορία της γιαγιάς της και μέσα από αυτήν η
Mαρία Iορδανίδου ξαναζωντανεύει μιαν ολόκληρη εποχή καθώς
περιγράφει με μεγάλη ζωντάνια και χιούμορ τα έθιμα και τη ζωή των
Ελλήνων της Πόλης. Το έργο της αγαπήθηκε από το αναγνωστικό
κοινό, γνώρισε πολλές επανεκδόσεις και έγινε τηλεοπτική σειρά που
σημείωσε επιτυχία.
28. Το 'γραψε όταν ήταν 66 ετών.
«Όταν εργάζεσαι δεκάξι και δεκαοχτώ ώρες το εικοσιτετράωρο, όταν
έχεις να μεγαλώσεις δυο παιδιά και μια μητέρα γριά, δεν σου μένει
καιρός ανάσα να πάρεις – τι να γράψω μου λες!».Ξεκίνησε τη
«Λωξάντρα», «σαν ατζαμής, στα γηρατειά μου, και δεν ήξερα πώς ν‘
αρχίσω! Το 'παθα κι εγώ σαν τα παιδιά του σχολείου. Ο άντρας μου
ήταν δάσκαλος και το είχε καημό που τα παιδιά δυσκολευόντουσαν να
γράψουν έκθεση.
"Γιατί, παιδί μου, δεν μπορείς να γράψεις;". "Δεν μπορώ ν' αρχίσω, κύριε,
την αρχή δεν ξέρω!". "Ωραία, τότε θα σου δώσω μια συμβουλή: μην
αρχίσεις από την αρχή, άρχισε από τη μέση". Λοιπόν, ακολούθησα τη
συμβουλή του άντρα μου. Έπιασα τη Λωξάντρα από τη μέση και την
έβγαλα γριά στην πρώτη σελίδα. Έτσι έγινε η Λωξάντρα. Ύστερα απ'
αυτό μερακλώθηκα κι ήθελα να γράψω κι άλλο!»
29. Ο Δημήτρης Φωτιάδης περιγράφει πως ξεκίνησε να γράφει η Μαρία
Ιορδανίδου: Συχνά μας έλεγε ιστορίες της Πόλης σκιαγραφώντας τη
γιαγιά της, τη Λωξάντρα.
-Μαρίκα, δεν κάθεσαι να τα γράψεις όλ’ αυτά που μας ανιστοράς, της
έλεγα.
-Λωλάθηκες! μου αποκρινόταν. Εγώ το μόνο που έμαθα να κάνω είναι
να γράφω αιτήσεις.
-Γράψε τα όπως τα λες, κι αυτό φτάνει.
Η Μαρίκα τίποτα. Αμετάπειστη! Μια μέρα με παίρνει στο τηλέφωνο.-
Δημήτρη, έγραψα τη Λωξάντρα.
-Τι;
-Να, τα όσα σου ανιστορούσα για την Πόλη.
-Μπράβο, Μαρίκα.
Τι μπράβο κάθεσαι και μου λες. Κανείς εκδότης δεν το βγάζει.
-Να το τυπώσεις μόνη σου.
-Και πού θα βρεθούν τα λεφτά;
-Να δανειστείς.
Έπειτα από κάμποσο καιρό έρχεται η Μαρίκα μ’ ένα βιβλίο στο χέρι.
Ήταν η Λωξάντρα. Το διάβασα και συναρπάστηκα. Η αφήγησή της ή,
πιο σωστά, ο τρόπος που ζωντάνευε τα περασμένα, ξεπέρασε κάθε
προσδοκία μου.
30. Ύστερα από δυο μήνες, η Μαρίκα μου τηλεφωνά.
-Πούλησα 200 βιβλία. Έβγαλα τα μισά μου έξοδα.
-Θα τα πουλήσεις όλα, Μαρίκα.
-Από το στόμα σου και στου Θεού τ’ αυτί.
Πέρασαν ακόμη λίγοι μήνες και με παίρνει στο τηλέφωνο.-
Δημήτρη, τα πούλησα όλα!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ “ΕΝΘΥΜΗΜΑΤΑ” Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ
31. Η «Λωξάντρα» πρωτοκυκλοφόρησε το 1963, αλλά πέρασε σχεδόν απα-
ρατήρητη. Η Έλλη Αλεξίου ήταν από τους ελάχιστους που το πρόσεξαν,
σε κριτική της στην εφημερίδα «Δημοκρατική Αλλαγή».
Βιβλίο και συγγραφέας ακούστηκαν μετά τη δικτατορία,
όταν τιμήθηκε με το Χρυσό Σταυρό και το οφίκιο της Αρχόντισσας
του Οικουμενικού Θρόνου. Και ήταν φυσικό να τιμηθεί από το Πατρια-
ρχείο, αφού το βιβλίο της αναφέρεται στον ελληνισμό της Πόλης (όπου
γεννήθηκε και η ίδια), πριν φυσικά σφαγιαστεί και διωχθεί από τους
Τούρκους.
Εν πολλοίς αυτοβιογραφική η «Λωξάντρα», όπως άλλωστε και τα κατο-
πινά, ταυτίστηκε με τ' όνομα της Ιορδανίδου, μολονότι επρόκειτο για
τη γιαγιά της.
http://www.youtube.com/watch?v=F7RYVfP4Qac
32. Επόμενο βιβλίο της είναι το Διακοπές στον Καύκασο (1965), στο οποίο η
συγγραφέας περιγράφει τη ζωή της στη Ρωσία.
Το έργο της « Σαν τα τρελά πουλιά» (1978) μιλά για τα χρόνια στην
Αλεξάνδρεια και την Αθήνα κατά το Μεσοπόλεμο.
33. Τελευταίο της έργο είναι «Η αυλή μας» (1981)
Απόσπασμά του υπάρχει στο βιβλίο των Κειμένων Νεοελληνικής
Λογοτεχνίας
της Β΄ Γυμνασίου με τίτλο
«Στην εποχή του τσιμέντου και της πολυκατοικίας»
Το βιβλίο αυτό το έγραψε στα 84 της και αναφέρεται στη διαβίωσή της
σε μια
Αθηναϊκή πολυκατοικία. Και καθώς πια δεν καλόβλεπε, το έγραψε
με μαρκαδόρο: «Όσο περνάνε τα χρόνια, τόσο μεγαλώνω τα
γράμματα!».
34. Γίναμε αγγλοπρεπείς
Γράφει: «Αλλάζουν οι καιροί, αλλάζουν και οι άνθρωποι.
Μέσα στις πολυκατοικίες οι άνθρωποι γίνανε αγγλοπρεπείς.
Βλέπεις κάποιον στη σκάλα ή στο ασανσέρ και δε σε χαιρετά.
Στέκεται μπροστά σου σαν κολώνα πάγου, φοβάσαι να τον χαιρετήσεις
κι εσύ.
Δεν ξέρεις καλά καλά, συγκάτοικος είναι ή ξένος.
«Έχασαν οι Ρωμιοί τη ρωμιοσύνη τους».
Η εικόνα άλλαξε κάπως με τους σεισμούς του 1981: «Απ' τη στιγμή που
άρχισαν οι σεισμοί, οι πολυκατοικίες της αυλής χάσανε την
αγγλοπρέπειά τους.
Οι άνθρωποι ξανάγιναν Ρωμιοί. Άρχισαν να χαιρετιούνται χωρίς να
έχουν συστηθεί.
Αργά και πού αρχίσανε μικροβεγγέρες».
Εννοείται πως όταν πέρασε η φούρια του σεισμού οι περίοικοι
ξανάγιναν... αγγλοπρεπείς.
35. Στο τέλος του βιβλίου δηλώνει και τις τελευταίες επιθυμίες της:
• «Να μη μαυροφορεθεί κανείς. Ούτε στεφάνια. Όποιος θέλει, να δώσει
το αντίτιμο στον δήμαρχο Ν. Σμύρνης υπέρ της υπηρεσίας
απορριμμάτων. »
•«Ακόμα να μη με κλάψετε καθόλου, αν μπορείτε.
Τα κλάματα δεν χρειάζονται όταν ο θάνατος είναι φυσιολογικός».
Πέθανε στην Αθήνα στις 6 Νοεμβρίου του 1989
36. ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ Β1 ΤΜΗΜΑΤΟΣ
ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
«ΚΕΙΜΕΝΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ»
ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΡΕΜΒΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ :
«ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ ΜΑΣ»
ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ : 2013-2014
ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ : ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΚΩΣΤΑΡΙΔΑΚΗ
37.
38. ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
• Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 9
Δεκεμβρίου1867. Ο πατέρας του, Διονύσιος,
καταγόταν από τη Ζάκυνθο και η μητέρα του
Ευλαλία από την Πόλη. Ο Γρηγόριος έζησε τα
παιδικά και εφηβικά του χρόνια στη Ζάκυνθο,
μέχρι το 1883, όταν γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο
Αθηνών για να σπουδάσει Φυσικομαθηματικά. Τις
σπουδές του δεν τις ολοκλήρωσε ποτέ: από το
πρώτο ήδη έτος είχε αρχίσει την ενασχόληση με
τη λογοτεχνία, η οποία ήταν και η μοναδική πηγή
εσόδων του.
39. • Από το 1892 εγκαταστάθηκε μόνιμα πλέον
στην Αθήνα και το 1894 παντρεύτηκε την
Ευφροσύνη Διογενίδη. Το ζευγάρι χώρισε
ενάμιση χρόνο μετά, ενώ είχαν ήδη
αποκτήσει μια κόρη και ο συγγραφέας
παντρεύτηκε ξανά το 1901 την Χριστίνα
Κανελλοπούλου, με την οποία απέκτησε
άλλες δύο κόρες. Πέθανε στην Αθήνα στις
14 Ιανουαρίου 1951 και κηδεύτηκε
δημοσία δαπάνη.
40. • Συνεργάστηκε με πλήθος εφημερίδων και
περιοδικών στις οποίες δημοσίευε μελέτες,
άρθρα, διηγήματα και μυθιστορήματα. Το
1894 ανέλαβε τη διεύθυνση της
Εικονογραφημένης Εστίας, το 1896 έγινε
αρχισυντάκτης του περιοδικού Η Διάπλασις
των Παίδων, του οποίου ήταν και
συνδρομητής κατά τα παιδικά του χρόνια.
Από το 1901 ως το 1912 δημοσίευε στο
περιοδικό Παναθήναια λογοτεχνικά έργα και
μελέτες και από το 1912 άρχισε να
συνεργάζεται με την εφημερίδα Έθνος
γράφοντας μυθιστορήματα σε συνέχειες. Το
1927 ίδρυσε το περιοδικό Νέα Εστία, του
οποίου ήταν διευθυντής ως το 1934.
41. Πεζογραφία
• Ο Ξενόπουλος ήταν πολυγραφότατος συγγραφέας. Έγραψε
πάνω από 80 μυθιστορήματα και πλήθος διηγημάτων.
Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1888 με το
μυθιστόρημα " Ο άνθρωπος του κόσμου". Αυτό και το
επόμενο μυθιστόρημά του, "Νικόλας Σιγαλός" (1890),
"αθηναϊκά" μυθιστορήματα, ήταν αποτυχημένα. Έπειτα
στράφηκε στην έμπνευση από την πατρίδα του και έγραψε
κάποια από τα καλύτερά του έργα, "Μαργαρίτα Στέφα"
(1893), "Κόκκινος βράχος" (1905). Ακολούθησαν έργα
"αθηναϊκά", τα σημαντικότερα από τα οποία είναι "Ο πόλεμος"
(1914) και " οι μυστικοί αρραβώνες" (1915) και το "ζακυνθινό"
"Λάουρα" (1915), επίσης ένα από τα καλύτερά του. Η πιο
φιλόδοξη συγγραφική του απόπειρα ήταν η κοινωνική τριλογία
"Πλούσιοι και φτωχοί" (1919), "Τίμιοι και άτιμοι" (1921),
"Τυχεροί και άτυχοι" (1924). Τα δύο πρώτα αναγνωρίζονται
ως τα καλύτερα και πιο ώριμα έργα του. Άλλα αξιόλογα έργα
του που ακολούθησαν είναι τα: "Αναδυομένη" (1923),
"Ισαβέλλα" (1923), "Τερέζα Βάρμα-Δακόστα" (1925).
42. • Τα έργα του διαδραματίζονται στην Αθήνα και τη
Ζάκυνθο. Θεωρείται ο εισηγητής του "αστικού
μυθιστορήματος", δηλαδή του μυθιστορήματος που
διαδραματίζεται στα αστικά κέντρα. Βασικό θέμα στα
έργα του είναι ο έρωτας, κυρίως έρωτας μεταξύ
ατόμων από διαφορετικές τάξεις. Η ικανότητά του να
γράφει εύκολα και γρήγορα τον οδήγησε κάποιες
φορές σε "εκπτώσεις" ως προς την ποιότητα. Πολλοί
τον κατηγόρησαν, όταν άρχισε να δημοσιεύει
μυθιστορήματα σε συνέχειες, ότι έκανε πολύ εύκολα
παραχωρήσεις στα γούστα του αναγνωστικού κοινού
και ότι χρησιμοποιούσε συχνά προκλητικές για την
εποχή ερωτικές σκηνές για να κερδίζει χρήματα. Όλοι
όμως επισημαίνουν αρετές του έργου του, όπως η
αφηγηματική ευχέρεια, η ικανότητα να κρατά αμείωτο
το ενδιαφέρον του αναγνώστη και η
παρατηρητικότητα.
43.
44. Θεατρικά
• Το πρώτο του θεατρικό έργο, Ο ψυχοπατέρας, παρουσιάστηκε το 1895. Από
τις αρχές του αιώνα άρχισε να συνεργάζεται με τη Νέα Σκηνή του Κων/νου
Χρηστομάνου. Τα σπουδαιότερα θεατρικά του έργα είναι: "Το μυστικό της
κοντέσσας Βαλέραινας" 1904 (Θεατρολ’π α’ μέρος :
https://www.youtube.com/watch?v=wrg_-u2ZAMM / β΄μέρος :
https://www.youtube.com/watch?v=aonIvB_QWaM ) ,
• η "Στέλλα Βιολάντη« (https://www.youtube.com/watch?v=odk4z5LskRQ) ,
• "Φοιτηταί (https://www.youtube.com/watch?v=ddHneswqtHU) . Ο
Ξενόπουλος έγραψε συνολικά 46 διαφορετικά θεατρικά έργα. Το 1901
πρωταγωνίστηκε μαζί με τον Παλαμά για την ίδρυση της Νέας Σκηνής και
χάρη στη γνώση ξένων γλωσσών ενημερωνόταν έγκαιρα για σημαντικά
πνευματικά συμβάντα στις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες. Έγραφε προλόγους
για τον Ίψεν και ζούσε το θέατρο, ζυμωνόταν η καθημερινή ζωή του με
αυτό. Πολλά δράματα του είχαν αρχικά γραφτεί ως πεζογραφήματα και
έπειτα μεταφέρθηκαν στη σκηνή.
45. • Μετέφρασε και διασκεύασε αρκετά ξένα έργα και η
στάθμη της γραφής του ήταν σε όλες τις περιπτώσεις
υψηλά. Συμμετείχε σε διάφορες επιτροπές
δραματουργικών διαγωνισμών και το Βασιλικό Θέατρο
της Αθήνας εγκαινιάστηκε στα 1932 με δικό του έργο
«Ο θείος Όνειρος». Τα περισσότερα έργα του
Ξενόπουλου είναι τρίπρακτα. Στην πρώτη πράξη
τίθεται συνήθως το θέμα και χαρακτηρίζονται τα
πρόσωπα, στη δεύτερη εντείνεται η πλοκή και
κορυφώνεται το δράμα και στην τρίτη έρχεται η λύση.
Ο Ξενόπουλος χτίζει μεθοδικά φράση με φράση,
προετοιμάζει τα επερχόμενα περιστατικά που
φαίνονται λίγο άσχετα με το κύριο θέμα, αλλά
αποδεικνύονται αναγκαία. Η «Στέλλα Βιολάντη»
υπήρξε πρότυπο για άλλα 2 γνωστά θεατρικά έργα
που αν και γράφτηκαν πιο μετά υστερούν σε
δραματική τεχνική.
46. Ένα ενδιαφέρον βίντεο με
φωτογραφίες από τη ζωή του και τα
μέρη στα οποία έζησε και αγάπησε
βρίσκεται εδώ .
49. Γεννήθηκε στο Μεγάλο Κάστρο,
στο Ηράκλειο της Κρήτης στις 18
Φεβρουαρίου του 1883, εποχή κατά την οποία
το νησί αποτελούσε ακόμα μέρος
της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ήταν γιος
του καταγόμενου από το χωριό Βαρβάροι
(σημερινή Μυρτιά), εμπόρου γεωργικών
προϊόντων και κρασιού, Μιχάλη Καζαντζάκη
(1856 - 1932), και της Μαρίας Χριστοδουλάκη με
καταγωγή από το χωριό Ασσυρώτοι το
σημερινό Κρυονέρι Μυλοποτάμου Ρεθύμνης
και είχε δύο αδελφές.
50. 1889 : Κρητική επανάσταση: Η οικογένεια
καταφεύγει στην Ελλάδα για 6 μήνες
1897- 98 Ο Καζαντζάκης στη Νάξο για
προληπτικούς λόγους. Φοιτά σε σχολείο
Γάλλων μοναχών.
1899 :η οικογένεια επιστρέφει οριστικά στο
Ηράκλειο όπου ο Νίκος περατώνει τις
γυμνασιακές του σπουδές, το 1902.
51. •1902-1907: Σπουδάζει Νομικά στην Αθήνα και εργάζεται ως
χρονογράφος στην εφημερίδα Ακρόπολη.
•1907-1909:Συνεχίζει τις σπουδές του στη Νομική Σχολή στο Παρίσι.
Εξοικειώνεται με τη φιλοσοφία του Νίτσε και του Μπερξόν.
52. •1909:Περιηγείται για ένα περίπου μήνα τη Φλωρεντία και τη
Ρώμη και διαμένει για λίγο στο Ηράκλειο μέχρι να εγκατασταθεί
οριστικά στην Αθήνα.
•1910: Γνωρίζεται με τη Γαλάτεια Αλεξίου και συμβιώνουν για
ένα χρόνο.
•1911: Στεφανώνεται με τη Γαλάτεια Αλεξίου, με την οποία θα
στεφανωθεί λίγο αργότερα.
•Στους Βαλκανικούς πολέμους, κατατάσσεται ως εθελοντής
και υπηρετεί στο ιδιαίτερο γραφείο του πρωθυπουργού
Ελ.Βενιζέλου.
53. •1914: Ταξιδεύει με τον Άγγελο Σικελιανό στο Άγιο Όρος όπου και
μένουν για σαράντα ημέρες.
•1915 : Ακολουθεί η περιήγηση των δύο φίλων σε όλη την
Ελλάδα.
•1917 -1919:ταξιδεύει στην Ελβετία.
•1919: στην Ελλάδα ως γενικός διευθυντής του Υπουργείου
Περιθάλψεως εργάζεται για τον επαναπατρισμό των Ελλήνων του
Καυκάσου.
54. 1920 : Ήττα του Βενιζέλου στις εκλογές, το τέλος της
υπηρεσίας του Καζαντζάκη στο Υπουργείο Περιθάλψεως
1921: Ο Καζαντζάκης περιηγείται στη Γερμανία και τελικά
επιστρέφει στην Ελλάδα
1922 : Περιήγηση στην Ευρώπη
1923: Ολοκληρώνει την «Ασκητική»
1924: Ταξίδι στην Ιταλία.
1926: Διαζύγιο με την Γαλάτεια Αλεξίου
1927: Περιήγηση σε Αίγυπτο και Ρωσία.
Ως το 1933, επισκέπτεται, τη Σοβιετική Ένωση ,την
Ισπανία, την Ιταλία, την Κύπρο, την Παλαιστίνη, την Αίγυπτο
και το Σινά, ενώ διαμένει στο Γκόττεσγκαμπ της
Τσεχοσλοβακίας για μεγάλα χρονικά διαστήματα
55. 1933:πηγαίνει στην Αίγινα όπου εξακολουθεί
να δουλεύει την Οδύσσεια. Από την Αίγινα
φεύγει σπάνια, για να ταξιδέψει (Ιαπωνία-
Κίνα,Ισπανία, Αγγλία) ή για να επιβλέψει την
έκδοση της Οδύσσειας (1938).
•Κατοχή:ο Καζαντζάκης παραμένει κυρίως στην
Αίγινα.
•1945 : Περιοδεύει στην Κρήτη ως μέλος της
κυβερνητικής Επιτροπής Διαπιστώσεως
Γερμανικών Ωμοτήτων. Λίγο μετά στεφανώνεται
την Ελένη Σαμίου.
•1946 : Προτείνεται ως υποψήφιος για το βραβείο
Νομπέλ μαζί με τον Άγγελο Σικελιανό.
56. 1946 Διαμένει για λίγο στην Αγγλία,
εγκαθίσταται στο Παρίσι και διορίζεται
φιλολογικός σύμβουλος στην UNESCO.
1948, παραιτείται και εγκαθίσταται μόνιμα στην
Αντίμπ της γαλλικής Kυανής Aκτής. Η
τελευταία δεκαετία της ζωής του είναι εξίσου
δημιουργική και έντονη.
57. Τελικά η Εκκλησία της Ελλάδος δεν τόλμησε να
προχωρήσει στον αφορισμό του Νίκου Καζαντζάκη, καθώς ήταν
αντίθετος σε κάτι τέτοιο ο οικουμενικός πατριάρχης Αθηναγόρας.
Η Εκκλησία της Ελλάδας είναι αυτοκέφαλη και υπάγεται στο
Οικουμενικό Πατριαρχείο μόνο δογματικά. Επομένως, για τις
οποιεσδήποτε ποινές που θα επιβάλλει δε χρειάζεται την έγκριση
του Πατριαρχείου. Βέβαια, τελικά δεν αφορίστηκε ο
Καζαντζάκης, αλλά η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδας τον
κατέκρινε και το όνομά του εξακολουθεί μέχρι και σήμερα να
φέρει το στίγμα αυτό της εκκλησίας. Επίσης, ο Τελευταίος
Πειρασμός καταγράφτηκε στον Κατάλογο των Απαγορευμένων
Βιβλίων της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, το καταργηθέν
πλέον Index Librorum Prohibitorum. Ο Καζαντζάκης απέστειλε
τότε σχετικό τηλεγράφημα στην Επιτροπή του Index με τη
φράση του χριστιανού απολογητή Τερτυλλιανού «Ad tuum,
Domine, tribunal apello», δηλαδή «στο Δικαστήριό σου, Κύριε,
κάνω έφεση».
58. 1957 :Επιστρέφει από το ταξίδι του στην
Κίνα με κλονισμένη υγεία, πάσχει από
λευχαιμία. Ο θάνατός του ωστόσο
αποδίδεται σε ασιατική γρίπη και
πεθαίνει στη Γερμανία
Η Ελένη Καζαντζάκη ζήτησε από την
Εκκλησία της Ελλάδος να τεθεί η σορός
του σε λαϊκό προσκύνημα, επιθυμία την
οποία ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και
πάσης Ελλάδος, Θεόκλητος απέρριψε.
Έτσι, η σορός του συγγραφέα
μεταφέρθηκε στο Ηράκλειο όπου
εκτίθεται σε λαϊκό προσκύνημα στον
Άγιο Μηνά.
59. Έπειτα από μεγάλη λειτουργία στο Ναό του Αγίου
Μηνά, παρουσία του Αρχιεπισκόπου
Κρήτης Ευγενίου και 17 ακόμη ιερέων, έγινε η ταφή
του Νίκου Καζαντζάκη, στην οποία όμως εκείνοι δεν
συμμετείχαν κατόπιν απαγόρευσης του
Αρχιεπισκόπου.
60. Ενταφιάζεται στον προμαχώνα Μαρτινέγκο, πάνω
στα Βενετσιάνικα τείχη διότι η ταφή του σε
νεκροταφείο απαγορεύτηκε από την Ορθόδοξη
εκκλησία . Τη σορό συνόδευσαν ο τότε υπουργός
Παιδείας Αχιλλέας Γεροκωστόπουλος και ο
ιερέας Σταύρος Καρπαθιωτάκης, ο οποίος
αργότερα τιμωρήθηκε.
61. .
Στον τάφο του δεσπόζει ένας μεγάλος ξύλινος
σταυρός από ακατέργαστους κορμούς και η επιγραφή
«Δεν ελπίζω τίποτα,
δε φοβούμαι τίποτα,
είμαι λέφτερος»
62.
63.
64.
65.
66.
67. Όφις και Κρίνο [με το ψευδώνυμο Κάρμα Νιρβαμή],
χ.ε., Αθήνα, 1906
Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά, Τυπ. Δημητράκου,
Αθήνα, 1946[6]
Ο Καπετάν Μιχάλης, Μαυρίδης, Αθήνα, 1953
Ο Χριστός ξανασταυρώνεται, Δίφρος, Αθήνα, 1954[7]
Ο τελευταίος πειρασμός, Δίφρος, Αθήνα, 1955[8]
Τόντα-Ράμπα, μετάφρ. Γιάννη Μαγκλή, Δίφρος, Αθήνα,
1956[9]
Ο φτωχούλης του Θεού, Δίφρος, Αθήνα, 1956
Ο Βραχόκηπος, μετάφρ. Παντελή Πρεβελάκη, Εστία,
Αθήνα, 1960[10]
Οι Αναφορά στον Γκρέκο, Τυπ. Κωνσταντινίδη, Αθήνα
1961
Αδερφοφάδες, χ.ε., Αθήνα, 1963
68. Κρήτη
Σκίτσα από το Άγιον Όρος
Ταξιδεύοντας (Ισπανία, Ιταλία,
Αίγυπτος, Σινά)
Ταξιδεύοντας (Ιταλία, Αίγυπτος, Σινά,
Ιερουσαλήμ, Κύπρος, ο Μοριάς)
Ταξιδεύοντας Α΄. Ισπανία
Ταξιδεύοντας Β΄. Ιαπωνία & Κίνα
Ταξιδεύοντας Γ΄. Αγγλία
Ταξιδεύοντας. Ρουσία
Τι είδα στη Ρουσία (από τα ταξίδια
μου)
70. Θέατρο Α' - Τραγωδίες με αρχαία θέματα:
Προμηθέας (τριλογία), Κούρος, Οδυσσέας,
Μέλισσα, Δίφρος, Αθήνα 1955
Θέατρο Β΄ - Τραγωδίες με βυζαντινά θέματα:
Χριστός, Ιουλιανός ο Παραβάτης, Νικηφόρος
Φωκάς, Κωνσταντίνος ο Παλαιολόγος, Δίφρος,
Αθήνα 1956
Θέατρο Γ' - Τραγωδίες με διάφορα θέματα:
Καποδίστριας, Χριστόφορος Κολόμβος, Σόδομα
και Γόμορρα, Βούδας, Δίφρος, Αθήνα 1956
71. Νίτσε, Η γέννησις της τραγωδίας, Φέξης, Αθήνα,
1912
Νίτσε, Τάδε Έφη Ζαρατούστρας, Φέξης, Αθήνα,
1913
Μπερξόν, Το γέλοιο, Φέξης, Αθήνα, 1914
Δάντης, Η Θεία Κωμωδία, Κύκλος, Αθήνα, 1934
Γκαίτε, Φάουστ [Α΄μέρος], εφημερίδα Καθημερινή
(8/3-5/7/1937)
Γιοχάνες Γιόργκενσεν (Johannes Jørgensen), Ο Άγιος
Φραγκίσκος της Ασίζης, χ.ε., Αθήνα, 1951
Ομήρου Ιλιάδα (σε συνεργασία με τον Ι. Θ.
Κακριδή), χ.ε., Αθήνα, 1955
Ομήρου Οδύσσεια (σε συνεργασία με τον Ι.Θ.
Κακριδή), Τυπ. Μ. Ρόδη, Αθήνα, 1965
72. •Αλέξης Ζορμπάς
•Ο τελευταίος πειρασμός
•Μια ακόμα ταινία γυρίστηκε το 1956 βασισμένη
στο μυθιστόρημα του Καζαντζάκη, "Ο Χριστός
ξανασταυρώνεται". Ο τίτλος της ταινίας που τη
σκηνοθέτησε ο Ζυλ Ντασέν, είναι, "Εκείνος που
έπρεπε να πεθάνει".
•Ο Χριστός ξανασταυρώνεται προβλήθηκε σαν
σειρά από την ΕΡΤ την περίοδο 1975-1976.
73.
74. Άλκη Ζέη
•
Η Άλκη (Αγγελική) Ζέη είναι
Ελληνίδα συγγραφέας,
πεζογράφος και μεταφράστρια. Ο
πατέρας της καταγόταν από την
Κρήτη και η μητέρα της από την
Σάμο. Γεννήθηκε
στην Αθήνα το 1925, αλλά έζησε
τα παιδικά της χρόνια στη Σάμο.
Ασχολήθηκε με το γράψιμο από
μικρή. Σπούδασε φιλοσοφία του
θεάτρου στην Φιλοσοφική του
πανεπιστημίου των Αθηνών,της
Δραματικής Σχολής του Εθνικού
Ωδείου Αθηνών, καθώς και στο
τμήμα σεναριογραφίας του
Ινστιτούτου Κινηματογράφου
της Μόσχας.
75. • Όταν ήταν μαθήτρια
γυμνασίου, άρχισε να
γράφει έργα για
το κουκλοθέατρο. Ένας από
τους χαρακτήρες που
δημιούργησε, ο Κλούβιος,
έγινε μετέπειτα ένας από
τους κυριότερους ήρωες του
κουκλοθέατρου Αθηνών
"Μπάρμπα Μυτούσης ". Που
εμπνεύστρια του ήταν η Ελένη
Περάκη- Θεοχάρη.
76. • Παντρεύτηκε με τον θεατρικό συγγραφέα και
σκηνοθέτη, Γιώργο Σεβαστίκογλου που πέθανε το
1990. Έχει δύο παιδιά, την Ειρήνη που ζει στις
Βρυξέλλες και εργάζεται σαν διερμηνέας στο
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τον Πέτρο που είναι
σκηνοθέτης
κινηματογράφου,
ζει και εργάζεται
στην Ελλάδα
77. • Από το 1954 έως το 1964 έζησε
ως πολιτική πρόσφυγας στην
Σοβιετική Ένωση
(Τασκένδη και Μόσχα) εξαιτίας
των αριστερών της
πεποιθήσεων. Το 1964
επιστρέφει οικογενειακώς στην
Ελλάδα για να ξαναφύγει πάλι το
1967, με τον ερχομό της
Χούντας - αυτή τη φορά για
το Παρίσι και να επιστρέψει
οριστικά όταν πέσει ή απριλιανή
δικτατορία.
78. • Αργότερα, συνέχισε το γράψιμο,
δημοσιεύοντας σειρά παιδικών
διηγημάτων της στο περιοδικό
"Νεανική Φωνή", ένα περιοδικό
για νέους που είχε ως συντακτική
επιτροπή τον Μάριο Πλωρίτη,
τον Τάσο Λιγνάδη, τον Κωστή
Σκαλιώρα. Το πρώτο της
μυθιστόρημα, τον τίγρη στη
βιτρίνα του καταστήματος
(γνωστός και ως αγριόγατα κάτω
από γυαλί), (1963) εμπνεύστηκε
από την παιδική ηλικία που
δαπανάται στη Σάμο και είναι
ημιαυτοβιογραφικό.
79. • Στα ελληνικά γράμματα
εμφανίστηκε το 1963 με το
παιδικό μυθιστόρημα Το καπλάνι
της βιτρίνας, το οποίο αποτελεί
σταθμό στην παιδική μας
λογοτεχνία γιατί μυεί για πρώτη
φορά τον ανήλικο αναγνώστη
στον πολιτικό προβληματισμό.
Πρόκειται για ιστορικό
μυθιστόρημα που αφορά
στη δικτατορία του Ιωάννη
Μεταξά.
80. • Το 1971 γράφει τον Μεγάλο
Περίπατο του Πέτρου, αυτή τη
φορά για την Κατοχή και την
απελευθέρωση. Το σημαντικό
στα ιστορικά της
μυθιστορήματα είναι ότι δεν
αποτελούν μια απλή
καταγραφή ιστορικών
γεγονότων αλλά είναι
ζυμωμένα με τα
αυτοβιογραφικά βιώματα των
ηρώων της.
81. • Μαζί με τη Ζωρζ Σαρή, με την
οποία γνωρίζονταν από τα σχολικά
τους χρόνια, καθιέρωσε ένα νέο
στυλ στο νεανικό μυθιστόρημα,
τόσο από την άποψη του
ζωντανού, αυτοβιογραφικού ύφους
όσο και της εισαγωγής του
πολιτικού, κοινωνικού και
ιστορικού στοιχείου στο είδος. Το
εφηβικό μυθιστόρημα Η
Κωνσταντίνα και οι αράχνες
της κέρδισε το 2003 το βραβείο
εφηβικού μυθιστορήματος του
Κύκλου Ελληνικού Παιδικού
Βιβλίου (ελληνικό τμήμα της IBBY),
και η Άλκη Ζέη έχει προταθεί το
2004 ως υποψήφια για το βραβείο
Χανς Κρίστιαν Άντερσεν και το
βραβείο Άστριντ Λίντγκρεν
λογοτεχνίας.
82. • Το Βραβείο Mildred L.
Batchelder της απονεμήθηκε
για τη μετάφραση στα αγγλικά
και δημοσίευσης στις
Ηνωμένες Πολιτείες των
έργων Αγριόγατα πίσω από το
γυαλί (1970), Ο Πέτρος στον
πόλεμο (1974), και ο ήχος των
ποδιών του Δράκου (1980). Τα
έργα της Άλκης Ζέη περιέχουν
πολύ έντονα βιωματικά
στοιχεία και αναφέρονται στην
σύγχρονη εποχή και στους
αγώνες για έναν καλύτερο
κόσμο. Έχουν μεταφραστεί σε
20 γλώσσες
83. • Στον Κέδρο εκδίδει το 1987 το πρώτο της μυθιστόρημα που
δεν είναι για παιδιά, την "Αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα" που
έγινε μπεστ σέλλερ και έχει πουλήσει 135.000 αντίτυπα. Έχει
μεταφραστεί στα γαλλικά, γερμανικά και δανέζικα.
Η Άλκη Ζέη πήρε το Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας για το έτος
1992.
Η Άλκη Ζέη έχει μεταφράσει πολλά βιβλία από τα ιταλικά, γαλλικά και ρωσικά.
Έχει ακόμα γράψει δύο θεατρικά έργα για παιδιά.
Τον"Κεραμυδοτρέχαλο" διασκευή από το μυθιστόρημα της Σουηδής
συγγραφέως Άστριντ Λίνγκριντ, που ανέβασε παλαιότερα και ξανανέβασε το
1992 η Λήδα Πρωτοψάλτη στο Θέατρο Στοά και τον "Βασιλιά Ματία τον
Πρώτο" διασκευή από το μυθιστόρημα του Πολωνού συγγραφέα Γιάνους
Κόρτσακ που ανέβασε το 1982 η Ξένια Καλογεροπούλου στην παιδική της
σκηνή. Η Άλκη
84. Άλλα βιβλία της συγγραφέως είναι:
• Ο θείος Πλάτων μυθιστόρημα(1975)
• Κοντά στις ράγες διήγημα (1977)
• Ματίας παιδικό διήγημα [Ά Κρατικό βραβείο παιδικής
λογοτεχνίας το 2001](1993)
• Αρβυλάκια και γόβες παιδικό μυθιστόρημα(1975)
• Μια Κυριακή του Απρίλη διήγημα (1978)
• Τα παπούτσια του Αννίβα μυθιστόρημα (1979)
• Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα (για ενηλίκους) διήγημα (1987)
• Η μωβ ομπρέλα μυθιστόρημα (1989)
• Η Αλίκη στη χώρα των μαρμάρων παιδικό μυθιστόρημα (1990)
• Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες της παιδικό μυθιστόρημα (2002)
• Ό Ψεύτης Παππούς παιδικό διήγημα (1992)
85. • Το καπλάνι της βιτρίνας διήγημα (1963)
• Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου μυθιστόρημα (1971)
• Σπανιόλικα Παπούτσια διήγημα (1994)
• Γατοκουβέντες παιδικό μυθιστόρημα (1996)
• Η δωδέκατη γιαγιά και άλλα.. παιδικό μυθιστόρημα (1998)
• Νεανική Φωνή Ο τιμωρός μυθιστόρημα (1999)
• Ή τίγρη στην βιτρίνα του καταστήματος παιδικό διήγημα
(1964)
• Αγριόγατα πίσω από το γυαλί παιδικό μυθιστόρημα (1963)
• Ό Πέτρος στον πόλεμο παιδικό μυθιστόρημα (1965)
• Ό Ήχος των ποδιών του δράκου παιδικό μυθιστόρημα (1966)
• Με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο (2013)
