Γιορτή της μητέρας-Φύλλα εργασιών για όλες τις τάξεις
Σρατής Μυριβήλης - Ελληνική Λογοτεχνία.docx
1. Στρατής Μυριβήλης
Η ζωή του
Ο Στρατής Μυριβήλης ή Ευστράτιος Σταματόπουλος γεννήθηκε στο χωριό Συκαμιά της
Λέσβου που ήταν ακόμα κάτω από την εξουσία των Τούρκων στις 30 Ιουνίου του 1890. Ήταν
το μεγαλύτερο από τα παιδιά του εμπόρου Χαράλαμπου Σταματόπουλου και της Ασπασίας
Γεωργιάδη.
Τελειώνοντας την πρωτοβάθμια εκπαίδευση
στην σχολή της Συκαμιάς το 1903, πήγε στην
πρώτη τάξη του Γυμνασίου στη Μυτιλήνη.
Το 1910 εργάστηκε ως καθηγητής στο δημοτικό
σχολείο του Μανταμάδου. Δημοσίευσε πολλά
κείμενα του στο περιοδικό της Νεότερης
Σμύρνης. Τα κείμενα που δημοσίευσε ήταν
κατά βάση λυρικά, πεζά και ποιήματα. Το 1911
πήρε βραβείο για το διήγημα του το Άσπρο
Στεφάνι. Στο διαγωνισμό αυτόν υπέγραψε για
πρώτη φορά με το επώνυμο Μυριβήλης.
Το 1912 αποφάσισε να σπουδάσει στο
πανεπιστήμιο Αθηνών, συμμετείχε σε
μαθήματα της Φιλοσοφικής και Νομικής
σχολής. Ταυτόχρονα εργαζόταν ως
συντάκτης για την εφημερίδα Πατρίς.
Τον Σεπτέμβριο αποφάσισε να
υπηρετήσει στο στρατό και να πάρει
μέρος στους Βαλκανικούς πολέμους,
στους οποίους τραυματίστηκε στο πόδι
από δύο σφαίρες στη μάχη Κιλκίς-
Λαχανά.
Όταν γύρισε από τον πόλεμο βραβεύτηκε
με το Μετάλλιο Βαλκανικών Πολέμων και
γύρισε στη Μυτιλήνη. Είχε μία σπουδαία
συνεργασία με την τοπική εφημερίδα
Σάλπιγγα. Το 1915 εκδόθηκε το πρώτο
βιβλίο του, η συλλογή διηγημάτων
Κόκκινες Ιστορίες.
2. Το 1916 δούλευε την εφημερίδα Ελεύθερος λόγος, όργανο του κόμματος των
Φιλελευθέρων. Ο Μυριβήλης ήταν οπαδός του Ελευθερίου Βενιζέλου.
Κατά τη διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου κατατάχθηκε στο 4ο Σύνταγμα
Αρχιπελάγους με το βαθμό του δεκανέα και πολέμησε στο μακεδονικό μέτωπο
συμμετέχοντας στην πολεμική επιχείρηση της προκάλυψης του Μοναστηρίου. Από την
εμπειρία του αυτή έγραψε το πασίγνωστο βιβλίο Η ζωή εν Τάφω.
Στη Μικρασιατική εκστρατεία πήρε την θέση του λοχία στο Β΄ νοσοκομείο διακομιδής στο
Εσκισεχίρ. Στις 28 Ιουνίου του 1920 παντρεύτηκε την Ελένη Δημητρίου. Εκείνη την χρονιά
που παντρεύτηκε, γεννήθηκε και η πρώτη του κόρη, η Χάρις. Μετά από λίγα χρόνια έκανε με
την Ελένη και άλλα δύο παιδιά τον Λάμπη και τη Δροσούλα.
Το 1923 έβγαλε την δική του εφημερίδα την
Καμπάνα, όπου εξέδωσε την συνέχεια της
Ζωής εν τάφω, η οποία μετά εκδόθηκε σε
βιβλίο. Το 1925 σταμάτησε να εκδίδει στην
εφημερίδα για να συνεκδώσει μαζί με τον
Μυτιληνιό λόγιο Θείελπι Λευκία την δεύτερη
εφημερίδα, τον Ταχυδρόμο. Το Δεκέμβριο
του 1931 έγραψε στην Μυτιλήνη το
μυθιστόρημα Η δασκάλα με τα χρυσά
μαλλιά. Εκδόθηκε σε βιβλίο το 1934.
Το 1932 μαζί με την οικογένεια του έφυγαν
από τη Μυτιλήνη και πήγαν στην Αθήνα,
αφού πήρε την θέση του αρχισυντάκτη στην
εφημερίδα του Παπαναστασίου που
ονομάζεται Δημοκρατία.
Το καλοκαίρι του 1933 και ως το 1936
δούλεψε στην εφημερίδα Πρωία. Το 1936
είχε τακτικό μέλος στην ΕΣΗΕΑ. Το 1938 για
λόγους επιβίωσης δούλεψε ως
βιβλιοφύλακας στη Βιβλιοθήκη της Βουλής
των Ελλήνων. Απολύθηκε το 1955 σε ηλικία
των 65 χρόνων, αφού είχε συμπληρώσει το όριο ηλικίας.
Τον Απρίλιο του 1940 πήρε το Κρατικό βραβείο για τη συλλογή διηγημάτων Γαλάζιο
Βιβλίο. Είχε συνεργαστεί με πολλές εφημερίδες, όπως η Καθημερινή, η Ακρόπολις, η
Απογευματινή, το Ελεύθερο Βήμα, η Ελευθερία. Επίσης συνεργάστηκε και με διάφορα
περιοδικά.
Το 1959 του δόθηκε το βραβείο ο Σταυρός του Ταξιάρχη του Βασιλικού Τάγματος του
Γεωργίου Α΄. Απεβίωσε από βρογχοπνευμονία στην κλινική του Ευαγγελισμού στις 19
Ιουλίου του 1969, καθηλωμένος όμως στο κρεβάτι από καρκίνο από το 1962.
3. Εργογραφία
Συλλογές διηγημάτων
● «Διηγήματα», πρώτη έκδοση της εφημερίδας Ταχυδρόμος της Μυτιλήνης, 1928. Το
βιβλίο δεν έχει ξαναεκδοθεί αυτοτελώς.
● «Κόκκινες ιστορίες», πρώτη έκδοση εφημερίδα Σάλπιγξ της Μυτιλήνης, 1914. Το
βιβλίο δεν έχει ξαναεκδοθεί αυτοτελώς.
● «Το πράσινο βιβλίο», α' έκδοση 1935, τελευταία 1995:
● «Το γαλάζιο βιβλίο», α' έκδοση 1939, τελευταία 1995:
● «Το κόκκινο βιβλίο», α' έκδοση 1952, τελευταία 1997:
● «Το βυσσινί βιβλίο», α' έκδοση 1959, τελευταία 1997
Μυθιστορήματα
● Η ζωή εν τάφω», α' έκδοση 1924, τελευταία 2016
● Η δασκάλα με τα χρυσά μάτια», α' έκδοση 1933, τελευταία 2011
● «Η Παναγιά η Γοργόνα», α' έκδοση σε βιβλίο 1948, τελευταία 1997:
● «Το Μυθιστόρημα των Τεσσάρων», μαζί με τους Καραγάτση, Τερζάκη, Βενέζη, α'
έκδοση 1979, τελευταία 1999
Νουβέλες
● «Ο Βασίλης ο Αρβανίτης», α' έκδοση 1943, τελευταία 1999
● «Τα παγανά», α' έκδοση 1945, τελευταία 2006
● «Ο Παν», α' έκδοση 1946, τελευταία το 1961
Άλλα Έργα
● «Ο Αργοναύτης» (παιδικό μυθιστόρημα), α' έκδοση 1936, τελευταία 1997
● «Το τραγούδι της Γης» (πεζοτράγουδο), α' έκδοση 1937, τελευταία 1998
● «Μικρές φωτιές» (ποιητική συλλογή), 1942
● «Ιωάννης Γρυπάρης: Σκαραβαίοι και Τερρακότες», α' έκδοση 1943
● «Το Πνεύμα της 28ης Οκτωβρίου» (δοκίμιο), 1945
● «Ο κομμουνισμός και το παιδομάζωμα» (ομιλία σε Καλαμάτα 1948)
● «Απ' την Ελλάδα» (ταξιδιωτικό), α' έκδοση 1954[16], τελευταία 2010
● «Μιλάμε για την Τέχνη» (δοκίμιο), α' έκδοση 1958
● «Ολυμπία», ταξιδιωτικό, α' έκδοση 1958
4. ● «Το λογοτεχνικό τέταρτο» (δοκίμιο - εκπομπές από ραδιόφωνο), α' έκδοση 1962
● «Αγνάντεμα Α: Ο Παλαμάς στη ζωή μου» (δοκίμιο), 1963
● «Πτερόεντα» (χρονογραφήματα), α' έκδοση 1966, τελευταία 1996.
Βιβλιογραφία
Η μεσοπολεμική πεζογραφία, εκδ. Σοκόλη, τ. Στ
Α. Καραντώνη, Πεζογράφοι και πεζογραφήματα της γενιάς του '30, εκδ. Παπαδήμα,
Αθήνα 1990
Ασημάκης Πανσέληνος, Τότε που ζούσαμε, εκδ. Κέδρος, Αθήνα, 1984
Βάλια Τσίτου, τμήμα Γ4
