Ο Παύλος Σιδηρόπουλος έζησε και δημιούργησε σε μια εποχή που το ροκ στην Ελλάδα βρισκόταν στην πρώιμη φάση του. Ο ίδιος αποτέλεσε έναν από τους βασικούς πυλώνες του και φάρο στην ιστορία της ελληνικής μουσικής, έστω κι αν τότε δεν μπορούσε – ίσως – να το αντιληφθεί. Ένας νέος με ταλέντο, ορμή, αλλά και πάθη. Πάθη που υπήρξαν συστατικά, όχι μόνο της ενδιαφέρουσας προσωπικότητάς του, αλλά και ολόκληρης της εποχής του.

Ο μύθος γύρω από το όνομά του δεν εξαντλείται στις καλλιτεχνικές πτυχές του. Η σχέση του με τα ναρκωτικά, η χρήση ηρωίνης, ο τρόπος που πέθανε, αλλά και οι ερωτικές του σχέσεις συμπληρώνουν το παζλ του «Πρίγκιπα της Ροκ».

Μία από αυτές, εκείνη με τη νεαρή ποιήτρια Γιόλα Αναγνωστοπούλου, συνεχίζει να γοητεύει μέχρι και σήμερα.

Γνωρίστηκαν σε ένα μπαρ της πρωτεύουσας γύρω στο 1977-1978 όταν εκείνος είχε τριανταρίσει κι εκείνη ήταν μόλις 22 ετών. Παρά το νεαρό της ηλικίας της είχε ήδη εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές (Ποιήματα το1 972 και Κατ’ Εικόνα και Ομοίωσιν την επόμενη χρονιά). Όσο ήταν μαζί, βγήκε και η τρίτη προσωπική δουλειά της με τίτλο «Οξείς Μετάλλου Ήχοι» το 1979, ενώ την ίδια περίοδο ο Σιδηρόπουλος κάνει δυναμική «γνωριμία» με το κοινό που δεν τον γνώριζε ως τότε με τον θρυλικό δίσκο «Φλου».

Η Γιόλα Αναγνωστοπούλου ήταν το θλιμμένο κορίτσι με τα σκούρα ρούχα και τα μαύρα μαλλιά που έγραφε ποιήματα και «μάγεψε» τον «πρίγκιπα της ροκ».

Η σχέση τους διήρκησε από το 1977 έως το 1980, παρόλο που η Γιόλα έλειπε για μεγάλα διαστήματα στο Παρίσι, αλλά ήταν τόσο έντονη που σημάδεψε και τους δύο εξίσου, ενώ επηρεάστηκαν αμφότεροι από την ιδιοσυγκρασία του καθενός, με θετικές αλλά και αρνητικές συνέπειες.

Οι φήμες θέλουν την Γιόλα να είναι ο άνθρωπος που «γνώρισε» στον Παύλο την ηρωίνη. Ο ίδιος έκανε μέχρι τότε χρήση άλλων ναρκωτικών ουσιών.

Η Γιόλα Αναγνωστοπούλου είχε ερωτηθεί στο παρελθόν αν η ίδια του έμαθε την «πρέζα», ωστόσο εκείνη, δεν απάντησε ποτέ ξεκάθαρα.