Ανατολάκης: «Φοβάμαι μόνο τον κακό Ολυμπιακό»

Απόλυτη εμπιστοσύνη στις δυνατότητες του Ολυμπιακού έχει ο Γιώργος Ανατολάκης, όπως φαίνεται στην εφ’ολης της ύλης συνέντευξη που παραχώρησε στο ένθετο περιοδικό της Sportday για το Champions League. Ο έμπειρος αμυντικός τονίζει πως το μόνο που φοβάται είναι ο κακός Ολυμπιακός, επεσήμανε πως δεν πρέπει να υποτιμηθεί και προσέθεσε πως η ομάδα του μπορεί να φτάσει πολύ ψηλά με σταθερά βήματα. Παράλληλα πλέκει το εγκώμιο του Τροντ Σόλιντ, ευχαριστεί τον Ντούσαν Μπάγεβιτς για όσα του προσέφερε και τον… Παναθηναϊκό για τον Κωνσταντίνου και δηλώνει αισιόδοξος για πρόκριση της εθνικής ομάδας στο Μουντιάλ της Γερμανίας. Ακολουθούν τα κυριότερα αποσπάσματα των δηλώσεων του Γιώργου Ανατολάκη.

Δύσκολος ο όμιλος

«Ο όμιλος είναι δύσκολος. Κακά τα ψέματα, κάθε χρόνο, από τη στιγμή που βγαίνεις στο Champions League, είτε είσαι ο Ολυμπιακός είτε η Ρόζενμποργκ, είτε οποιαδήποτε ομάδα, θα αντιμετωπίσεις τις καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη. Όλοι ξέρουμε τη Ρεάλ, τι «αστέρια» έχει και τι ομάδα είναι. Η Λιόν είναι μια πάρα πολύ καλή ομάδα, από τις καλύτερες στη Γαλλία, μαζί με την Παρί Σεν Ζερμέν, και έχει κάνει πολλές και καλές μεταγραφές. Επίσης υπάρχει και η Ρόζενμποργκ. Το καλό για μας είναι ότι τώρα τελειώνει ο δεύτερος γύρος του πρωταθλήματός τους, άρα όταν θα πάμε να παίξουμε στη Νορβηγία, θα έχει ολοκληρωθεί και θα είναι εντελώς διαφορετικά τα πράγματα. Όμως, η Ρόζενμποργκ είναι Ρόζενμποργκ. Δεν μπορείς να την υποτιμήσεις».

«Φοβάμαι μόνο τον κακό Ολυμπιακό…»

«Εγώ το μοναδικό πράγμα που φοβάμαι, και για τα έξι παιχνίδια, είναι να μη βρεθεί ο Ολυμπιακός στην κακή του μέρα. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Τη Ρόζενμποργκ ακόμα δεν την έχουμε δει, αλλά το καλό είναι ότι ο προπονητής ξέρει την ομάδα, ποιοι είναι οι καλοί παίκτες και ποιες οι αδυναμίες της. Αυτές τις ξέρει καλά ο Σόλιντ και θα μας τις εξηγήσει ούτως ώστε να καταφέρουμε να τη χτυπήσουμε εκεί. Από κει και πέρα, θετικό είναι ότι θα παίξουμε το πρώτο παιχνίδι στο Καραϊσκάκη με τον κόσμο μας, ο οποίος πέρυσι, σε αυτή την πορεία που κάναμε, μας βοήθησε πάρα πολύ. Είναι πολύ σημαντικό να παίζεις με κόσμο μέσα στο γήπεδό σου. Σου δίνει άλλη ώθηση, άλλη δύναμη και άλλο κουράγιο. Ελπίζουμε να πάνε όλα καλά και να ξεκινήσουμε με τους τρεις βαθμούς. Είτε κερδίσεις με μισό μηδέν είτε με 10-0 είναι το ίδιο».

Βήμα-βήμα στην Ευρώπη

«Το πιο σημαντικό όμως για μένα, αυτό που έχω πει και θα το λέω πάντα, είναι να έχεις πρωταρχικό στόχο το να πάρεις το πρωτάθλημα στη χώρα σου και μετά το να διακριθείς στο Τσάμπιονς Λιγκ. Πρώτα πρέπει να καταφέρεις αυτό και μετά να κοιτάξεις να κάνεις το μεγάλο "άλμα", κάτι που είχαμε κάνει εμείς το 1998. Πρέπει πρώτα να κάνεις απλώς ένα "βήμα" μπροστά. Πέρυσι, για παράδειγμα, κάναμε ένα καλό βήμα. Αρχίζουν και χτίζονται έτσι κάποιες βάσεις, έτσι ώστε η ομάδα να μπορέσει να προχωρήσει στον επόμενο γύρο. Μετά βλέπουμε. Πίστευε κανείς ότι η Ελλάδα θα πάρει το Euro; Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει. Βεβαίως εάν πάρουμε το Τσάμπιονς Λιγκ δεν θα περπατάει κανείς από εμάς στο δρόμο. Θα μας έχουν στα χέρια. Το καλό όμως είναι να κάνεις τα βήματα. Βήμα-βήμα και με τη νοοτροπία που έχει ο καινούργιος μας προπονητής, ο Σόλιντ, ο οποίος μας μαθαίνει κάποια καινούργια πράγματα και βάσει αυτών θα πρέπει να προχωρήσουμε».

Άλλη νοοτροπία ο Σόλιντ…

«Είναι πολλές οι διαφορές του Σόλιντ σε σχέση με τους παλαιότερους προπονητές. Για παράδειγμα, το ότι αφήνει τους δημοσιογράφους να παρακολουθούν την προπόνηση, ενώ επιτρέπει και στους παίκτες να λένε την άποψή τους για το παιχνίδι. Είναι μια τελείως διαφορετική νοοτροπία. Δεν το κάνουν αυτό εδώ πέρα. Καμιά ομάδα δεν το έχει κάνει. Ούτε ο Παναθηναϊκός. που θεωρείται και είναι μια μεγάλη ομάδα, ούτε η ΑΕΚ, ούτε ο ΠΑΟΚ ούτε κανείς. Σου περνάει κάποια μηνύματα που θέλει αυτός με τον τρόπο του. Είναι ήρεμος και σου λέει ότι αυτό που θα κάνουμε θα αποφέρει καρπούς. Δεν μπορώ να το εξηγήσω ακριβώς. Πρέπει να καθίσεις και να δεις την προπόνηση για να καταλάβεις κάποια πράγματα. Και όχι μόνο μία προπόνηση. Για πολύ καιρό. Πρέπει να δεις πώς συμπεριφέρεται και ποια πράγματα έχει στο μυαλό του. Όταν έρχεται ένας ξένος προπονητής και βλέπει στο ρόστερ να υπάρχουν 38-40 παίκτες, είναι δύσκολο να αποφασίσει για όλα αυτά και χρειάζεται κάποιο χρόνο προσαρμογής, που πρέπει να τον έχει. Έπειτα από κάποιο διάστημα πήρε τις αποφάσεις του και αυτή τη στιγμή έχει έναν συγκεκριμένο αριθμό παικτών με τους οποίους θα δουλέψει. Και ας μην ξεχνάμε ότι η χρονιά έχει πολύ δρόμο ακόμα. Εχει πρωτάθλημα, έχει Κύπελλο, έχει Τσάμπιονς Λιγκ και χρειάζεται όλους τους παίκτες. Δεν ξέρω τι γίνεται στις άλλες ομάδες, όμως στον Ολυμπιακό από την πρώτη μέρα που θα ξεκινήσεις μέχρι την τελευταία δίνεις πάντα εξετάσεις. Και για τον κόσμο και για τη διοίκηση και περισσότερο για τον προπονητή. Το ότι κάποιος έπαιξε σ' ένα ή δύο παιχνίδια δεν σημαίνει και ότι θα αποτελεί τον κορμό της ομάδας και ότι δεν θα βγαίνει από τη βασική ενδεκάδα. Κάθε μέρα δίνουμε εξετάσεις. Ο προπονητής μάς έχει πει ότι εάν δεν είμαστε έτοιμοι κάθε φορά, δεν θα παίζουμε».

«Χρωστάω στον Μπάγεβιτς»

«Πολλοί λένε ότι ήμασταν τα παιδιά του Μπάγεβιτς. Θα σου πω κάτι. Εγώ με ποιον προπονητή ήρθα στον Ολυμπιακό; Με τον Μπάγεβιτς. Ο «Τζόλε»; Ο Κωστούλας; Ο Μαυρογενίδης; Οι περισσότεροι παλιοί στην ομάδα ήρθαν με τον Μπάγεβιτς. Είναι λογικό, στην ποδοσφαιρική γλώσσα, να θεωρούμαστε τα παιδιά του Μπάγεβιτς. Δεν είναι κάτι κακό και ούτε πρέπει να το κρύβουμε. Με τον Μπάγεβιτς μάθαμε και άλλα πράγματα. Ο κάθε προπονητής που έρχεται έχει τη δική του νοοτροπία και φιλοσοφία. Με τον Μπάγεβιτς μάθαμε πέντε πράγματα. Με τον άλλο δύο. Με τον Σόλιντ τρία, πέντε, δέκα. Με τον Μπάγεβιτς πήραμε και πρωταθλήματα, πήραμε και Κύπελλα, κατακτήσαμε πολλά. Εξάλλου, όποιος παίκτης πει ότι όταν τον παίρνει σε μια ομάδα ένας προπονητής, αυτός δεν θα παίξει λίγο παραπάνω και γι' αυτόν τον άνθρωπο, είναι ψεύτης. Κακά τα ψέματα, εμένα με βοήθησε πάρα πολύ, σε πολλά πράγματα. Και αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά. Γιατί να μην παίξω και λίγο παραπάνω γι' αυτόν που με στήριξε σε κάποιες δύσκολες στιγμές; Όποιος ποδοσφαιριστής βγαίνει και λέει άλλα λόγια, είναι πολύ μεγάλος ψεύτης. Ίσως ντρέπονται, ίσως φοβούνται, δεν ξέρω. Με βοήθησε, με στήριξε και έπαιξα. Γιατί να τα ξεχάσω αυτά τα πράγματα. Και τον ευχαριστώ. Δεν πρέπει και να ξεχνάμε. Θα ξεχάσω εγώ για παράδειγμα τον Θεοδωρίδη που με βοήθησε να ξεκινήσω στον Ηρακλή; Τώρα, ο Σόλιντ είδε κάποια πράγματα. Είδε ποιοι είναι οι πιο παλιοί, ποιοι αποτελούν τον κορμό της ομάδας και είπε ότι "θέλω να με βοηθήσουν οι παλιοί παίκτες, να δημιουργήσουμε ένα καλό σύνολο, μια καλή ομάδα", για το καλό του Ολυμπιακού, όχι για τον προπονητή. Στηρίχθηκε αρχικά στους πιο παλιούς και με την προσθήκη των καινούργιων παικτών ελπίζει να δημιουργήσει ένα καλό σύνολο».

Δώρο του Παναθηναϊκού ο Κωνσταντίνου

«Το μεγαλύτερο δώρο που μας έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια ο Παναθηναϊκός είναι ο Μιχάλης Κωνσταντίνου. Τεράστιο δώρο. Η κίνηση του Τζίγκερ να αφήσει ελεύθερο αυτόν τον παίκτη και φυσικά του προέδρου μας, που είναι πανέξυπνος και τον πήρε, μας ενίσχυσε σημαντικά, ενώ παράλληλα ο Παναθηναϊκός αποδυναμώθηκε. Για χρόνια η δύναμη του Παναθηναϊκού ήταν ότι οι σέντρες είχαν στόχο τον Κωνσταντίνου, ο οποίος κάνει μεγάλη ζημιά στις αντίπαλες άμυνες. Ειλικρινά είναι μεγάλο δώρο για μας ο Μιχάλης».

Πολύ δυνατό δίδυμο Τουρέ-Στολτίδης

«Ούτε εγώ ήξερα τον Τουρέ και όταν τον πήραμε μου είπαν κάποιοι ότι αυτός είναι ο "νέος Βιεϊρά". Ε, λοιπόν, έχει όντως πολλά κοινά στοιχεία. Εχει μια ηρεμία στο παιχνίδι του, μια απλότητα στο μοίρασμα του παιχνιδιού, βοηθάει και βοηθάει πολύ. Πιστεύω ότι πέρυσι ο Ακης (Στολτίδης) ήταν ο καλύτερος παίκτης μας. Τώρα, με τον Τουρέ δίπλα, κάνουν ένα πάρα πολύ δυνατό δίδυμο και έχουμε ενισχυθεί σημαντικά».

«Δεν έχουμε χορτάσει τίτλους»

«Ο Ολυμπιακός έχει κάτι που δεν έχουν οι άλλες ομάδες. Και ποιο είναι αυτό; Οτι έχει παίκτες με προσωπικότητα, οι οποίοι ξέρουν τι σημαίνει πρωταθλητισμός και μπορούν να τα βγάλουν εις πέρας ακόμα και στις πιο αντίξοες συνθήκες. Οι παίκτες του Ολυμπιακού αντέχουν. Τι έλεγαν, ότι είμαστε κορεσμένοι; Ετσι έλεγαν; Όσο παίζουμε μπάλα, διψάμε για πρωταθλήματα και Κύπελλα και τα πάντα. Τα θέλουμε όλα. Ο Ολυμπιακός μπορεί κι άλλο κι άλλο κι άλλο. Ακόμα και ο Σόλιντ, όταν ήρθε, είπε να πάρουμε πάλι το νταμπλ. Αυτοί είμαστε. Ζητάμε συνέχεια».

«Θα πάμε στο Μουντιάλ»

«Είναι σίγουρα μια δικαίωση ύστερα από τόσα χρόνια να ξαναβρεθείς σε αυτή, ιδίως αυτή την Εθνική. Είναι μεγάλη τιμή για κάθε Έλληνα ποδοσφαιριστή. Είναι το αποκορύφωμα. Μίλησα με τον Ρεχάγκελ και μου είπε ότι με παρακολουθούσε από πέρυσι, είδε κάποια πράγματα σ' εμένα και με πίστεψε. Πέρα από αυτό, όμως, θεώρησε ότι η κατάλληλη στιγμή να με καλέσει ήταν τώρα. Όλοι λένε ότι ήταν οι τραυματισμοί των άλλων διεθνών και τα αγωνιστικά προβλήματα. Ο προπονητής έκρινε, όμως, ότι τώρα ήταν η κατάλληλη στιγμή να με καλέσει και το έκανε. Γι’ αυτό αισθάνομαι πολύ χαρούμενος και δικαιωμένος. Η δουλειά που έχω κάνει, όμως, δεν φαίνεται μόνο στον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Εγώ δεν σταμάτησα ποτέ να δουλεύω και γι' αυτό περίμενα πώς και πώς να βρεθώ σε αυτή την Εθνική ομάδα, γιατί είναι μια ομάδα εντελώς διαφορετική από τις προηγούμενες. Τώρα είναι πιο ήσυχα τα πράγματα και μπορείς να είσαι πιο δεμένος με όλους τους ποδοσφαιριστές, ανεξάρτητα με την ομάδα στην οποία αγωνίζονται. Κι αυτό φάνηκε από το πώς πανηγυρίσαμε το δεύτερο γκολ στο Καζακστάν. Γίναμε όλοι μια αγκαλιά. Το σκέφτομαι το Μουντιάλ και πιστεύω ότι ο Θεός είναι μαζί μας. Πιστεύω ότι αυτή η ομάδα θα πάει στο Μουντιάλ. Εχει "άστρο". Το λέω και ανατριχιάζω...».